ดูแลเธอ ด้วยหัวใจ

ฉันโชคดีที่เกิดมาในครอบครัวที่เพียบพร้อมทุกอย่าง  สวรรค์ใจดีกับฉันในเรื่องนี้มาก เพียงระยะเวลาสั้น ๆ ความเพียบพร้อมที่ฉันพูดถึงก็หยิบยื่นความโดดเดี่ยวให้ฉัน 
ในขณะที่ปรายฟ้าถามฉันว่า “ทำไมไม่กลับบ้าน” ฉันเลือกที่จะตอบว่า “กลับไม่ถูก” ฉันหนีความโดดเดี่ยวนั้นต่างหาก ฉันไม่อยากกลับไปอยู่บ้านหลังใหญ่ที่เคยอบอุ่นนั้นเพียงลำพัง จะมีใครรู้ไหมว่าฉันนอนร้องไห้ทุกคืนเพราะคิดถึงคนที่อยู่บนฟ้า ทุกคนมองว่าฉันเข้มแข็ง ความจริงฉันอ่อนแอกว่าที่ทุกคนเข้าใจเยอะ น้ำตาเป็นทางเดียวที่ฉันระบายออกมาในทุกคืน กว่าจะข่มตาให้หลับได้แต่ละคืนมันช่างลำบากเหลือเกิน